Look who’s talking

“I, myself, am entirely made of flaws, stitched together with good intentions”
– Augusten Burroughs

De oplettende kurieuzeneuzemosterdpot heeft waarschijnlijk opgemerkt dat ik in mijn laatste blogpost ‘De redding van De Haan’ de blog ondertekende met een andere naam…MIJN naam.

En je hebt je misschien afgevraagd wat die daar staat te doen?

Wel, simpel, ik wil niet meer anoniem bloggen. Eindelijk durf ik luidop te schrijven. Het is altijd mijn bedoeling geweest om tegengewicht te geven aan de negativiteit in de wereld. Om mensen ook iets puur en positiefs te geven aan hun dag, al is het maar iets klein. Want het is leuk om je nét iets beter te voelen, zowel op de ik-ben-zo-gelukkig-met-mijn-leven-dagen als de ik-kom-mijn-bed-nooit-meer-uit-dagen.

MAAR

Ik was bang. Bang voor de reacties van het internet. Bang voor alle meningen die gratis bij de cornflakes zitten tegenwoordig. Anoniem bloggen gaf me de mogelijkheid om een afstand te blijven houden met mijn schrijfsels en mezelf, zodat eventuele kritiek minder hard zou aankomen.

Het voelde verkeerd. Bloggen over het échte leven, terwijl ik zelf veilig verstopt bleef achter de anonimiteit. Stiekem schrijven over het leven, alsof het allemaal één groot geheim is. Dat is niet de echte ik. In het dagelijks leven ben ik een open boek, letterlijk. Iedereen is altijd over alles op de hoogte. Ik kan niets verbergen.

Liegen, dat kan ik ook niet.
Speel maar eens een potje poker met mij. Pokerface? Nooit van gehoord!

Maar dus, het voelde verkeerd. Alsof ik mezelf niet helemaal kon zijn tijdens het schrijven, terwijl dat net heel het punt was: echt en puur (en liefst van al nog een beetje grappig ook).

Dus heb ik geprobeerd al mijn moed bijeen te rapen en dat is geluk!…Uiteindelijk.

Aangenaam, ik ben Gussie!

Ik probeer het leven niet te serieus te nemen, maar lig toch regelmatig in mijn bed te piekeren over van alles en nog wat. Daarom heb ik er mijn doel van gemaakt om de Queen van de silver linings te worden en àltijd het positieve van iets in te zien of op z’n minst te blijven lachen. Geen gemakkelijke opgave, maar schrijven helpt me om alles een humoristische of positievere twist te geven. Zo ploeter ik door het leven dat zotte plottwist op mijn pad gooit.

En ga nu niet denken dat het leven altijd lief voor mij is geweest. Nee hoor, ik heb al voor hete vuren gestaan! Meer dan eens heb ik me zwaar verbrand en misschien zelfs wel eens gedacht, dit is het einde. En toch…Toch zit ik hier mijn verhaal te doen aan jou.

Ja, jij daar!

Ik hoop dat je je amuseert door deze blog te lezen en af en toe zelfs even moet lachen. Hopelijk krijg je ook de mindset dat het leven niet moeilijk MOET zijn. Dat er al eens gelachen mag worden. Misschien herken je jezelf wel in sommige verhalen of thema’s. Want, hoewel we ieder ons eigen leventje leiden, we zijn nooit alleen. Er is altijd wel iemand die hetzelfde denkt, iets gelijkaardigs heeft meegemaakt of steun kan bieden uit onverwachte hoek.

Als écht moodswingbaby kan ik mezelf nu ook tegenspreken en zeggen ‘ja, maar het leven is niet altijd rozengeur en manenschijn’. Helemaal waar, natuurlijk. De ene dag ben ik gewoon gelukkig en de andere dag niet. Soms zomaar, soms met goede reden. Het ene moment rijd ik zingend, met de ramen open van de auto over een bospaadje ‘Smack that, all on the floor! Smack that, give me some more!’. Het andere moment rijd ik ’s nachts op een bijna verlaten autostrade met tranen in mijn ogen mee te janken ‘When you cried I’d wipe away all of your tears. When you’d scream, I’d fight away all of your fears’.

Perfect ben ik verre van, maar ik doe mijn best. En mijn best is waarschijnlijk anders dan jouw best. We hebben allemaal een ander best. Daarom zijn sommige mensen beter in iets, dan is hun best beter dan mijn best. Maar andersom ben ik in andere dingen weer beter, dan is mijn best weer beter dan het best van de anderen. Kan je nog volgen?

Het gaat er dus om, ik doe mijn best.

En ik ben hier, iedere week, om weer iets eigenaardigs, eigenzinnigs of eigentijds te vertellen.

Welkom! En leuk je te ontmoeten.

Twijfel zeker niet om te reageren op blogposts! Zo weet ik wat je graag wil lezen en welke thema’s ik kan bespreken. Let’s keep in interesting.

X,
Gussie

Ps: Als je me beter wil leren kennen, neem dan zeker eens een kijkje op de pagina ‘Leuk me te ontmoeten’.

over mij

Hoi, ik ben Gussie, genietend van de fleur van mijn leven en inwoner van de prachtige Kempen. Al 6 jaar ben ik samen met de liefde van mijn leven en nagel aan mijn doodskist. Ik hou van mijn koppige husky en mijn favoriete kleur is blauw. Ik ben een curieuzeneus die alles wil weten en vol zit met verwondering over het leven.