“Met vallen en opstaan
wordt wel eens gezegd,
maar soms mag je blijven liggen
en dan help ik je wel recht”
– ‘smooj
Eerst en vooral: Gelukkig Nieuwjaar! Mag dit jaar, hoe dan ook, beter zijn dan vorig jaar. Hopelijk brengt het je nog een stapje dichter bij je doel: een huis, een wereldreis, een ufo spotten, een puppy, het lekkerste ijsje van de wereld, een oplossing voor het gat in de ozonlaag, … soit, om het even wat. Wat je hartje maar begeert, dat wens ik voor je!
Zelf kijk ik enthousiast uit naar wat dit jaar zal brengen. Ik voel me er klaar voor. Eindelijk zit ik gevoelsmatig terug op ‘the good place’. Er is vrede met het verleden, een liefdevol heden en een aantrekkelijke toekomst. Heerlijk!
Het was geen gemakkelijke weg om hier terug te geraken, maar het is gelukt. Ik overwon angsten, leerde verdriet delen en werd mama. En dat ouderschap, dat doet wat met een mens – Slaap is voor watjes.
Grapje, he. Slaap is de droom!
Vandaag vond ik een notitie terug in mijn telefoon die ik vergeten was, maar ergens vorig jaar schreef toen mijn zoontje een paar weekjes oud was. En ik vond het zo grappig en aanmoedigend en herkenbaar – Ahja, ik schreef het zelf, denk ik. Maar ik wilde het graag met je delen. Het is een mooie terugblik op een tijd waarin ik niet wist wat u nu weet.
Komt ie:
Mensen gaan tegen je zeggen: ‘oh, geniet ervan!’
En ik dacht in het begin: ‘maar waarvan dan precies? Zoveel ‘genieten’ is er niet echt aan. Het is zelfs zwaar en moeilijk en frustrerend en ik kan niet slapen, NOOIT MEER’
Ondertussen ben ik erachter:
Genieten = eventjes helemaal smelten en een hart dat begint te gloeien van liefde.
Ervan = kleine, onverwachte momentjes.
Je gaat ze voelen. Ze bestaan! Ze gaan er zijn, onverwacht. VOEL ZE, BELEEF ZE, LAAT ZE JE HELEMAAL OVERNEMEN WANNEER ZE ZICH VOORDOEN – Sorry voor het roepen. Ik meende dit deel precies, want het staat helemaal in caps locks. Ze zijn heerlijk, soms schaars, maar ZE KOMEN ALTIJD TERUG.
Voor mij is zo’n momentje wanneer hij oogcontact maakt tijdens het eten, zo’n intense, liefdevolle blik. Of wanneer hij ein-de-lijk rustig ligt te slapen in mijn armen. Of wanneer ik hem opeens hoor schaterlachen in zijn park.
Ik heb er best lang op moeten wachten en zelfs getwijfeld of ze ooit zouden komen, maar ze zijn er. Ik voel ze.
Een ander adviesje: neem niet zomaar van iedereen advies aan – ironie. Maar mooi om te vermelden in deze post. Doe ermee wat je wil en laat niemand je dingen opleggen of onzeker maken. En je gaat heel veel ongevraagd, goed bedoeld advies krijgen. OOK van die ene mevrouw die je niet kent, maar tijdens het wandelen tegenkomt en vraag of ze ‘eens in de buggy mag kijken’. Vaak gevolgd door: ‘oh, wat een schatje’ en dan meestal direct erachter ‘is hij braaf? Slaapt hij goed?’ of ‘heeft hij het niet te koud/te warm zo?’ – Jeeezes, wat werd ik daar onzeker van. En na een tijdje gefrustreerd.
En het is een val! Wat je ook antwoord, het is niet goed. Je krijgt advies, want ‘het is duidelijk dat je dat nodig hebt’. – niet waar natuurlijk, maar zo voelde het wel.
Mijn advies: je mag advies negeren. – just smile and wave, girl. Just smile and wave (als je weet vanwaar die quote is, ben je écht my kind of people)
Ineens mijn volgend advies: doe wat goed aanvoelt voor jezelf! En in het begin gaat er niets goed aanvoelen en twijfel je over alles, letterlijk alles. Je lijkt geen intuïtie of gezond verstand meer te hebben. In het begin weet je niks. Hoe kan je nu weten of hij te warm of te koud heeft? of honger? of iets anders? Dat wéét je niet. Je kan het alleen maar denken. En dan uitzoeken of je gelijk had of niet. Je leert het wel, heb geduld en vertrouw op jezelf.
Daarbij in het achterhoofd houden: een baby MOET niks. Die wil gewoon slapen, eten en knuffelen. That’s it.
Kom ik vlotjes bij de volgende: wees niet bang om fouten te maken die gaan sowieso gebeuren – lekker positief hier. Maar eerlijkheid troef! En een klein geheimpje? Het is helemaal oké. Zo kleedde ik hem aan in een rompertje met lange mouwen, trui, broek, sokken en muts. We gingen wandelen met 30° buiten. Niks aan de hand, tot ik twee dagen later bij de dokteres zat omdat het kind vol ‘verdachte, rode bultjes’ stond waarop de dokteres me er voorzichtig op wees dat het zweetpukkeltjes waren omdat hij het te warm had…
OEPS, ik was bang dat hij het koud ging hebben buiten. Tja, kan gebeuren? En raad eens: hij neemt me dat niet kwalijk, denk ik. Hij lacht toch nog altijd wanneer hij mij ziet, dus…
Je gaat het waarschijnlijk niet perfect doen, want alles is nieuw en je bent zooo moe. Ik heb nog nooit iets van de eerste keer perfect gedaan. ‘Leren met schaai en schand’, noemen ze dat ook wel.
Neem het jezelf alsjeblieft niet kwalijk.
Je kan iemand die je net hebt ontmoet nog niet volledig kennen en begrijpen. Neem rustig je tijd om je baby’tje te leren kennen. Neem hem echt hé-le-maal in je op. Zijn geur, uiterlijk, geluidjes, bewegingen,… doe maar! Ik ben er zeker van dat mijn tv mij ondertussen al mist en lig hopeloos achter met de series die ik volgde op netflix. Ik kijk altijd naar mijn zoontje, niet op zo’n creepy-stalker manier. Gewoon, wanneer hij rustig ligt te spelen of zijn eigen dingetje doet of ligt te slapen – oké, misschien wel een beetje op een creepy-stalker manier. Die tv is er morgen ook. Maar hij is dan alweer verandert, kan weer nieuwe dingen en ik wil er niets van missen.
En ik zei net al ‘je baby MOET niks’ en jij dus ook niet. Neem tijd voor jezelf wanneer dit kan. Slapen wanneer de baby slaapt? Daar moet ik mee lachen. Ik was al blij als ik dan naar het toilet kon gaan en iets kon eten of drinken. Meestal zette ik een lekker tasje thee in de hoop dat ik het warm kon opdrinken. Of ik poetste mijn tanden, kamde mijn haren en deed propere kleren aan. Helemaal top als dat voor twee uur ’s middags gebeurde. Maar doe iets voor jezelf op zo’n moment.
En als je het geluk hebt dat je baby goed slaapt, dan kan je inderdaad zelf ook een dutje doen. Geen idee, daar heb ik geen ervaring mee – oh, wat mis ik slaap. Maar in geen geval ga je poetsen, opruimen, afwassen,…!
Speelgoed is leuk, maar ook weer niet alles. Een baby lijkt op die manier veel op een kat of een hond. Hij speelt even graag met het koordje van een hoodie of lege fles, als met dat ‘speciale babyspeelgoed voor zijn leeftijd’. Dus het is leuk, maar doe er niet te zot mee, kost alleen maar geld. En een leuke mobiel met muziekje voor in het park? Heel tof! Maar mijn zoontje is bijvoorbeeld nog zotter van lampen… I know, ook geen idee waarom. Overal waar we komen zoekt hij direct naar de lampen aan het plafond en lacht ernaar, tafellampen zijn blijkbaar niet zo grappig en leuk. Zijn spiegelbeeld vind hij ook geweldig, of gewoon spiegels, daar ben ik nog niet helemaal uit.
Oh, voor ik het vergeet. Pampers, niet zo simpel als het lijkt. Ik kon pas fatsoenlijk een pamper aandoen na een maand – Een maand! dus koop rompertjes à volonté. Dat is misschien wel de belangrijkste tip van allemaal, want voor je het weet sta je gehaast midden in de nacht de was te doen omdat de kleren van de kleine allemaal op zijn.
X,
Gussie
Ps: bedankt vroegere mezelf om dit te schrijven. Het herinnert mij aan alles wat ik al leerde als mama en hoeveel zekerder ik nu ben.
Gussie in wonderland 